σαλόμετρο

το, Ν

ναυτ. όργανο κατάλληλο για τη μέτρηση τού πλάτους διατοιχισμού τών πλοίων σε τρικυμία.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σάλος + μέτρο. Η λ., στον λόγιο τ. σαλόμετρον, μαρτυρείται από το 1858 στο Ονοματολόγιον Ναυτικόν].